Poprawa jazdy po łuku w linii przeszkód i pojedynczych skokach
Zaproponowane w materiale ćwiczenia będą wpływać na umiejętność prowadzenia konia w delikatniejszym i mocniejszym zgięciu. Wymaga to umiejętności rozluźnienia i zrównoważenia konia w zgięciu oraz prowadzenia konia na wewnętrznym i zewnętrznym kontakcie. W ustawieniu należy też pokonywać linię po łuku, właściwie ½ koła, złożoną z trzech przeszkód, co pozwoli wykonać dobrą pracę nad kontrolą szerokości fuli w linii.
Zaproponowane układy są sprawdzone i bardzo dobrze wyłapują pewne niedociągnięcia w porozumieniu z koniem, w przepuszczalności konia, a także w umiejętności prowadzenia konia po łuku w dobrym, zrównoważonym i kontrolowanym galopie.
Schemat ustawienia przeszkód
W połowie długiej ściany pod kątem prostym do niej ustawiamy skakany w dwie strony okser (jeden i drugi człon oksera wyglądają tak samo). Od niego wyznaczamy linię, np. 22 m (5 fuli galopu) do stacjonaty i w drugą stronę identycznym łukiem (lustrzanym odbiciem) drugą linię także do stacjonaty na 22 m. Całość tworzy linię po niezbyt ostrym łuku, możliwą do jazdy w dwie strony, złożoną z trzech przeszkód, stacjonata – 22 m – okser – 22 m – stacjonata.
Kolejnym krokiem będzie ustawienie dwóch okserów pod kątem prostym do stojących już stacjonat, mniej więcej na linii środkowej ujeżdżalni. Będą one tak ustawione, że utworzą koło z trzech okserów (fot. 1).
Preludium do kolejnych ćwiczeń
W ramach skokowego rozprężenia konia zawodnicy wykorzystują stacjonaty z potrójnej linii. Najeżdżają sobie np. z lewej ręki na pierwszą stacjonatę, prowadzą konia szerokim łukiem na ścianę, omijając świadomie okser na środku ściany, i najeżdżają na drugą stacjonatę. Następnie wykonują przy pomocy półwolty lub odwrotnej półwolty lotną zmianę nogi i wykonują najazd w drugą stronę obu stacjonat. Tego typu rozgrzewka zaprzyjaźnia konia z pierwszymi skokami, ale także już daje możliwość pracy w bardzo szerokim i długim łuku, będąc preludium do dalszych ćwiczeń. Po paru skokach z wykorzystaniem stacjonat przechodzimy do pracy na okserach.
Praca na okserach
W tym celu należy wykorzystać dwa oksery ustawione na linii środkowej. Najeżdżamy np. z lewej strony na pierwszy okser, jadąc go w kierunku od wolnej od przeszkód długiej ściany do narożnika, prowadzimy konia w prawo na ścianę, mijamy ponownie okser z potrójnej linii i wykonujemy ostrzejszy zakręt w prawo do drugiego oksera z linii środka, tym razem jadąc od narożnika. Oba oksery można powtórzyć, jadąc zadanie w drugą stronę, ćwicząc tym razem lewy zakręt i lewe zgięcie konia.
Zarówno zakręt w prawo po pierwszym okserze, jak i zakręt w prawo do drugiego oksera są już o ostrzejszym kącie i wymagają dokładniejszego, świadomego prowadzenia w zakręcie, w równowadze i z wykorzystaniem wewnętrznego i zewnętrznego kontaktu oraz „korytarza” z przyłożonych łydek, które kontrolują rytm i tor jazdy. Należy pamiętać, aby dostosować wysokość przeszkód oraz rysunek zakrętów do poziomu wyszkolenia jeźdźca i konia.
Celem ćwiczenia jest poprawa umiejętności prowadzenia w zgięciu po łuku konia, obciążającego równomiernie cztery kończyny, kroczące tym samym śladem (pojęcie konia prostego na kole). Przeszkody mają być tylko formalnością, punktem, do którego mamy dogalopować, dbając o właściwy tor jazdy, rysunek, z dobrze skontrolowanym w tym prowadzeniu koniem.
Jazda po kole i skoki na okserach
Kolejnym ćwiczeniem możliwym do wykonania na naszym ustawieniu przeszkód jest jazda po kole i skoki na trzech okserach. W tym celu wykorzystamy już okser z potrójnej linii oraz oksery z linii środka. Jazda po kole zaostrzy łuk, a powtarzalność trzech skoków, oddalonych od siebie na podobną odległość, wymusi koncentrację nad prowadzeniem w równowadze i rytmie oraz równej fuli galopu konia. Dla symetryczności pracy nad koniem to ćwiczenie również należy powtórzyć w dwie strony.
Więcej TUTAJ