Sarkoidy – najczęstsze nowotwory u koni

W diagnostyce oraz postępowaniu z sarkoidami niezwykle istotna jest szybka reakcja. Początkowo małe i niepozorne zmiany są łatwe do przeoczenia i zbagatelizowania. Warto zatem uczulić na ten fakt właścicieli, hodowców oraz wszystkie osoby zajmujące się końmi, ponieważ tylko codzienna obserwacja pozwoli w porę dostrzec problem.

Czynniki etiologiczne

Uważa się, że najważniejszym czynnikiem etiologicznym sarkoidów jest infekcja wirusem BPV (bovine papillomavirus). Jednak oprócz podłoża wirusowego istnieje szereg czynników, które mogą mieć wpływ na rozwój choroby, m.in. zależność geograficzna, czynnik genetyczny, rasa, płeć, wiek oraz urazy.

Według niektórych badań nawet do 100% sarkoidów wśród przebadanych w Wielkiej Brytanii, USA, Australii, Niemczech, Włoszech oraz Szwajcarii koni zawierało sekwencję bydlęcego papillomavirusa (BVP). Naukowcy są jednak zgodni, że samo zakażenie wirusem nie jest wystarczające do transformacji nowotworowej. Nie stwierdzono żadnego związku pomiędzy występowaniem sarkoidów a obecnością papillomavirusa koni (Equine Papillomavirus).

Podłoże genetyczne może mieć istotny wpływ na rozwój tych nowotworów, a większe ryzyko występuje wśród koni rasy Quarter Horse, Appaloosa i czystej krwi arabskiej. Istnieją doniesienia o potomstwie klaczy z zaawansowanymi sarkoidami, które w wieku 18-24 miesięcy także rozwinęło podobne do matki zmiany na skórze.

Bardzo ważnym czynnikiem ryzyka są wszelkiego rodzaju rany, jeśli zwierzę ma kontakt z osobnikiem dotkniętym sarkoidami. Nowotwór może się rozwinąć w każdym rodzaju uszkodzenia skóry, nawet w wyniku takiego mikrourazu, jakim jest miejsce po iniekcji. Sarkoidy mogą powstać w miejscu zranienia nawet do kilku lat po pozornym zagojeniu. Duże ryzyko rozprzestrzenienia się i rozwoju nowych zmian występuje także w przypadku urazów występujących u koni, które już mają sarkoidy. Uważa się, iż rola owadów w transmisji sarkoidów zarówno pomiędzy końmi, jak i w obrębie danego zwierzęcia jest istotna, dlatego też newralgicznym okresem jest sezon pastwiskowy i czas wzmożonej aktywności owadów. Powinno więc dołożyć się wszelkich starań, aby przede wszystkim w tym okresie odseparować chore zwierzę.

Omawiany rodzaj nowotworu może pojawić się u konia w każdym wieku, najczęściej pierwsze zmiany obserwuje się w wieku 3-6 lat, jednak najmłodszy opisany przypadek to miesięczne źrebię. Badania przeprowadzone na Cornell University wykazały, że wałachy mają większe ryzyko zachorowania niż ogiery, jednak nie zauważono istotnej różnicy pomiędzy ogierami a klaczami.

Więcej TUTAJ