Ścieżkowy system utrzymania koni

Podziel się

Utworzenie najlepszych warunków i dostarczenie koniowi takiej stymulacji psychofizycznej, która, podobnie jak w naturze, skłoni go do niemal ciągłego ruchu, to główne założenia Paddock Paradise. Ta naturalna koncepcja utrzymania koni ujrzała światło dzienne w 2006 r., w książce Jaime Jacksona pt.: „Prawdziwy świat koni”. Na czym polega?

W Polsce najpowszechniejsze systemy utrzymania koni to różnorodne formy utrzymania w budynkach inwentarskich, pojedynczo, w boksach – z czasowym dostępem do wybiegu lub formy utrzymania grupowego pod dachem – z ograniczonym lub całodobowym dostępem do wybiegu, ewentualnie całorocznie na zewnątrz z dostępem do schronienia np. w postaci wiat. Inne rozwiązania występują marginalnie, a system uwięziowy, z racji postępu wiedzy na temat jego szkodliwości dla koni, nie powinien już być stosowany w innych sytuacjach niż prezentacje historyczne. Pamiętajmy również, że im system utrzymania jest bardziej zmechanizowany (np. zautomatyzowane boksy, drzwi, poidła, systemy zadawania pasz), tym kosztochłonność obsługi i nakładu pracy ludzkiej maleje, co w projekcie długoterminowym wiąże się z oszczędnościami finansowymi, za to nie idzie w parze z zaspokojeniem behawioralnych potrzeb gatunkowych koni.

Byt i bezpieczeństwo to za mało

W 2004 r. w ramach unijnego projektu stworzono poradnik pt. „Systemy utrzymania koni”, na który w dyskusjach tematycznych do dzisiaj powołuje się Polski Związek Hodowców Koni. Publikacja ta uwzględnia zachowanie koni, potrzebę oceny stanu zdrowia zwierząt i zapobiegania chorobom przy podejmowaniu decyzji przez hodowcę o systemie utrzymania i przewiduje możliwość systemu boksowego, stanowiskowego, stajni otwartej i biegalni. Decyzyjność w sprawie wyboru systemu podporządkowano poglądowi, iż „Sposoby utrzymania koni należy uzależnić od warunków klimatycznych oraz rodzaju zwierząt i celu ich użytkowania. Inne są wymagania dla gospodarstw hodowlanych, a inne dla małych stajni czy też profesjonalnych dla koni wyczynowych. W stajniach, w których konie utrzymywane są w stanowiskach lub pojedynczo w boksach, można łatwo kontrolować ich zachowania. Takie systemy utrzymania w sposób znaczący ograniczają jednak kontakt z innymi zwierzętami oraz możliwość ruchu, co z kolei stawia wysokie wymagania w stosunku do metod zarządzania stajnią. Rodzaje pomieszczeń dla koni mogą być różne: począwszy od prostych otwartych stajni po duże, profesjonalne stajnie. Wymagania dotyczące powierzchni przeznaczonej dla konia dyktowane są wysokością konia w kłębie – im wyższy koń, tym więcej miejsca potrzebuje. W praktyce wymagania dotyczące powierzchni uzależnione są również od sposobu utrzymania koni: w stanowiskach, boksach bądź też w grupach”.

W praktyce oznacza to, iż hodowca powinien właściwie rozpatrzeć tylko aspekty związane z zaspokojeniem potrzeb bytowych i bezpieczeństwem zwierząt, z niewielkim marginesem zainteresowania gatunkowymi potrzebami behawioralnymi. We współczesnym świecie świadomych opiekunów koni to nie wystarczy, ponieważ od dawna obserwujemy rosnący problem modyfikacji poziomu swobodnej aktywności ruchowej oraz pracotwórczej u współczesnych, często zupełnie nieużytkowanych koni. Jednocześnie obserwujemy problem zaburzeń behawioralnych u koni, często połączony z kwestią otyłości i zaburzeń na tle metabolicznym, co zmusza opiekunów do reagowania i opracowania innych systemów utrzymania niż dawniej.

Więcej TUTAJ