Powrót do pracy z koniem po świątecznej przerwie

Wiadomym jest, że obciążając codziennymi treningami i regularnymi startami konie, możemy spodziewać się lekkich urazów, które wymagają interwencji lekarza weterynarii. Taka przerwa jest idealnym momentem na zadbanie o te obszary. Warto o tym pamiętać, zanim nowy rok na dobre nie rozpędzi karuzeli treningowo-startowej.

Z kolei w ramach wprowadzenia koni w trening po przerwie należy pracować z końmi ujeżdżeniowo na płaskim terenie, bo tego rodzaju praca u koni skaczących przez przeszkody jest bardzo ważna. Poprawia reakcje na pomoce, równowagę i koordynację, rozluźnienie i wyprostowanie, wpływa też na rozwój mięśni. A zatem o tego rodzaju aktywności nie wolno zapominać.

Pierwszy trening po przerwie

Warto zatem zastosować kilka ćwiczeń z wykorzystaniem przeszkód.

W pierwszych treningach skokowych można połączyć parę różnych ćwiczeń, tym samym przygotowując dla koni, na niewysokich przeszkodach, rodzaj obwodówki. Należy zrobić stępa – pamiętajmy, że w żargonie jeździeckim mówi się, że stęp jest matką galopu. Kolejno warto pracować w kłusie i galopie, utrzymując płynność, równowagę i rytm. Następnie należy wykonać przejścia między chodami, które pomagają w poprawie kontroli i reakcji konia. W tym przypadku pracujemy nad wydłużaniem i zebraniem galopu, co razem z wykonanymi ćwiczeniami ustępowania od łydki czy zmianami kierunków na kołach rozwija elastyczność i siłę oraz pomaga rozluźnić mięśnie.

Rozprężenie ma na celu przygotowanie mięśni, stawów, całego układu krążenia konia do pracy, a także zwiększyć kontrolę i porozumienie z jeźdźcem.

Praca na przeszkodach

Wracając do samych przeszkód, warto zaproponować następujący układ:

- na długiej ścianie linia, wejście drążek 3,3 m, drugi drążek na skok wyskok, potem odległość 19,5 m i ponownie dwa drążki co 3,3 m na skok wyskok. Linię między jednymi drążkami a drugimi pokonujemy na 5 fule galopu (fot. 1),

- na linii środkowej w jej połowie kawaletka 3,5 m, stacjonata i ponownie kawaletka 3,5 m, i tu wykonujemy skok i wyskok,

- od skoków i wyskoków linia w prawo po dość ostrym, ale płynnym łuku, powinna być ustawiona na 13 m do oksera skakanego do narożnika. Za okserem po lewej stronie leży drąg, który „przypilnuje”, aby po skoku oksera koń nie miał tendencji do wpadania w zakręt, tylko galopował na wprost (fot. 2),

- zakładając, że linię środkową pokonaliśmy, wykonując skoki i wyskoki do oksera od litery A do C, ustawiamy lustrzane odbicie w drugą stronę, tak abyśmy po okserze skakanym do narożnika wrócili do skoku i wyskoku w drugim kierunku, jadąc od litery C do A i ponownie linią po łuku na 13 m do drugiego oksera skakanego do narożnika. Całość wygląda tak jak na zdjęciu (fot. 3),

- na drugiej długiej ścianie ustawiamy szereg w kolejności: drążek 6,5 m, stacjonata 7 m, stacjonata 10 m i okser (fot. 4).

Pracę na przeszkodach zaczynamy od stabilnego galopu z utrzymaniem równości szerokości każdej fuli galopu, pokonując linię z drążkami na ziemi na długiej ścianie w układzie skok wyskok, 5 fuli, skok i wyskok. Pokonujemy naszą linię parę razy, np. dwa razy z prawej nogi, lotna zmiana nogi, dwa razy z lewej nogi. Taki interwał można powtórzyć dwa, trzy razy, z przerwami pomiędzy na stęp i relaks.

W trakcie pokonywania linii należy starać się utrzymać prosto galopującego konia, będącego na kontakcie wynikającym z jazdy od łydki do ręki i z kontrolą nad zachowaniem równych, bliźniaczych fuli galopu między drągami. To ćwiczenie pozwoli dobrze dogrzać organizm konia, wyprostować go oraz przećwiczyć stabilność galopu między przeszkodami.

CAŁOŚĆ