Współczesny trening jeźdźca

Obciążenia treningowe w sporcie wyczynowym sięgają już – jak należy sądzić – granic wydolności ustroju. Trening ma przysposobić, oprócz rozwoju zdolności energetycznych i koordynacyjnych, do maksymalnego wysiłku w warunkach zawodów sportowych. Adaptacja do tych obciążeń wymaga wielu powtórzeń, odpowiednio dozowanych ćwiczeń z trafioną intensywnością i objętością. Ich celem jest doskonalenie zdolności do znoszenia długotrwałych stanów stresowych przy zachowaniu wysokiej skuteczności podjętych działań, sprawności mechanizmów fizjologicznych, regulacji homeostazy i szybkiej odbudowy równowagi ustrojowej, także w stanach powysiłkowych. Z tego względu współczesny trening wymaga systematycznej kontroli i bieżącej znajomości dynamiki i kierunków przystosowań fizjologicznych ustroju.

Szkolenie już na wczesnym etapie

Młody i początkujący adept szkółki jeździeckiej winien przejść w swojej karierze sportowej trzy podstawowe etapy: rozwoju wszechstronnego, ukierunkowanego i specjalnego. Przy czym w planowaniu zajęć należy wziąć pod uwagę istotne różnice między dziewczętami i chłopcami w zakresie zdolności ruchowych, zawierających przede wszystkim komponentę siły oraz w obszarze gibkości i zwinności. Pominięcie któregokolwiek z tych etapów powoduje często zaburzenia w rozwoju. W tak dużych obciążeniach wysiłkiem fizycznym, jakim poddawani są czołowi sportowcy, metodyka nauczania i treningu musi być przestrzegana w najwyższym stopniu. W przypadku zaniedbań reakcje nieswoiste, wywołane działaniem stresora, zaburzą ogólną postawę i motorykę zawodnika. W konsekwencji nie sprosta on wymaganiom konkurencji, kiedy powinien być w najwyższej formie i wygrywać ważne zawody sportowe. Odezwą się niczym nieuzasadnione braki z wczesnego okresu szkolenia sportowego. Szkolenie uzupełniające trening jeździecki 10- czy 12-letniego kandydata na jeźdźca powinno być wszechstronne – wypełnione treściami treningu holistycznego. W okresie zaawansowanego poziomu umiejętności jeździeckich – treściami treningu zdrowotnego z elementami treningu sportowego, a dojrzałego jeźdźca – treningu sportowego. Postępujący na świecie proces naukowego podejścia do treningu sportowego, podejścia ze wszech miar potrzebnego i słusznego, wpłynie zapewne na poprawę wyników w jeździectwie. Chcąc konkurować na sportowej, międzynarodowej arenie, potencjalny mistrz musi rozpocząć specjalizację w wieku kilkunastu lat. Zmiany adaptacyjne u trenujących wyczynowo jeźdźców odnoszą się najczęściej do narządu ruchu i układu nerwowego. Dotyczą one przede wszystkim zmian w lędźwiowym odcinku kręgosłupa, stawów kończyn i w obrębie ich tkanek miękkich. Więcej tutaj